1e week alweer voorbij

Inmiddels zijn we al weer een week in Kigali. Wat gaat dat snel zeg. En wat hebben we al veel gezien. En daar bedoel ik ook dingen mee die wij niet voor mogelijk houden. We hebben een auto met chauffeur ter beschikking, 24 uur. Maar iedereen die René kent, weet dat hij ook wel eens zelf wilt rijden. Hij is immers in bezit van een internationaal rijbewijs...... Dus zaterdag zelf de auto maar eens geprobeerd. De stad in........op zaterdag......bij ons al vaak een hel, hier nog een beetje erger. Werkelijk niemand houdt zich hier aan de regels, behalve René........maar ook hij heeft zich moeten aanpassen anders stonden we nu nog te wachten totdat we over konden. We zijn in verschillende winkels geweest, boodschappen gedaan en als laatste jawel ook geluncht.....bij Heaven. Op een gegeven moment waren we de weg kwijt en toen kwamen we in een soort van buitenwijk terecht. Ik had daar als ik had gewild en gedurfd tig foto's kunnen maken van de veel kleurrijke maar vooral ook van de arme mensen. Wat we gezien hebben zie je op tv, maar als je het dan in het echie ziet dan ben je even stil. Mensen dragen hier ook van alles op hun hoofd, van grote schalen fruit, matrassen, grote waterflessen tot zelfs complete bedden. Alles op hun hoofd. Taxiscooters zijn hier een hel. Die flitsen overal tussen door en houden nergens rekening mee. Maar daar wordt wel veel gebruik van gemaakt want dat is niet duur, lees spotgoedkoop.
Toen we weer thuis waren hadden we gedacht om 's avonds een pizza te gaan eten met Harry en Ilonka. Helaas werd ik ziek. Behoorlijk buikkrampen en de rest...........ik had echt geen zin in eten.
De zondag erna zijn we lekker thuis gebleven. René heeft nog wat gewerkt en ik knapte langzaam op. 's Avonds dan toch maar de gok genomen en naar de pizzeria gegaan voor die pizza bij de Kabana Club. Heerlijk gegeten!!!
Maandag was een bijzondere dag. René ging natuurlijk werken en ik was uitgenodigd door een professor/producer uit LA die ik eerder vorige week was tegengekomen in het hotel. Het hotel is nl ook een filminstituut en hier worden allerlei classes gegeven en films opgenomen. Die producer nodigde mij uit om een class van hem bij te wonen. Ilonka had hier ook wel oren naar dus wij met ons 2en er naar toe. We waren allebei doodmoe en dachten even een kwartiertje te gaan kijken. Uiteindelijk hebben we de hele class uitgezeten. Wat interessant zeg. Uitgelegd werd hoe je de belichting moet instellen alvorens je een opname gaat maken. Na een theoretisch gedeelte kwam het praktijkgedeelte. Als eerste waren wij, de muzungi's (blanken) aan de beurt. Op ons werd het licht ingesteld. Er volgden enkele opnamen van ons. Daarna gingen ze 3 andere, zwarte, cursisten filmen met de camera nog op de eerdere instelling. Niets te zien...........hahahaha je zag ze gewoon niet. De kloe was dus dat de belichting weer opnieuw ingesteld had moeten worden. De andere cursisten (tieners) vonden dit ook hilarisch, zij betrokken ons ook echt erbij en waren (wederom) heel lief voor ons. We voelden ons allebei helemaal niet vreemd en zelfs een beetje erbij horen. Ik krijg iig bij de Rwandees het gevoel dat ik helemaal geaccepteerd word en erbij hoor. En dat is voor mij toch echt een eye-opener. Wat kunnen wij hier veel van leren!!
Vandaag is een regen- en onweersdag. Dus lekker thuis. Vanochtend wel nog een film opname mogen aanschouwen bij ons voor op de straat. Hopelijk is de oven straks gemaakt. Gisteren nl een lekkere ovenschotel gemaakt, klaar voor in de oven.....kapot. Toen weer verplicht om ergens te gaan eten. Uiteindelijk werd dat de Koreaan. Niet verkeerd!!!! Maar vandaag zou ik het toch ook lekker vinden om thuis te eten, op ons balkonnetje en de dag door te nemen. Dus ik hoop dat straks de oven gemaakt is en René me weer die heerlijke verhalen van zijn werk (AIF) kan vertellen.

Tot gauw weer!!!

En oja, mensen vragen mij om foto's te maken en op te sturen maar zoals ik hier bovenin al schreef, ik vind dat heel moeilijk. Allereerst uit respect voor de mensen maar ook omdat ik niet goed durf. Ik zou het ook niet leuk vinden als zomaar iemand op straat foto's van mij nam. Er zullen zeker foto's volgen maar nu nog even niet. We willen alle indrukken ook even op onszelf laten inwerken. We zijn nog lang genoeg hier.............